การผันอักษร คืออะไร วิธีการผันอักษร ตามวรรณยุกต์อักษรทั้งสูง กลาง ต่ำ

การผันอักษร คือการออกเสียงพยางค์ที่ประสมด้วยพยัญชนะ สระ และวรรณยุกต์ ซึ่ง เสียงวรรณยุกต์จะเปลี่ยนไป เช่น กา ก่า ก้า ก๊า ก๋า โดยก่อนที่รู้จักการฝันวรรณยุกต์ นั้นต้องรู้จักอักษร 3 หมู่ก่อน เพราะ เพราะหมู่อักษรแต่ละหมู่มีการผันเสียงวรรณยุกต์ที่แตกต่างกัน เมื่อรู้ว่าพยัญชนะต้นอยู่ในอักษรหมู่ใดแล้ว จะทำให้สามารถผันวรรณยุกต์ได้ถูกต้อง ได้แก่

อักษรสูง มี 11 ตัว ได้แก่ ข ฃ ฉ ฐ ถ ผ ฝ ศ ษ ส ห

อักษรกลาง มี 9 ตัว ได้แก่ ก จ ฎ ฏ ด ต บ ป อ

อักษรต่ำ มี 24 ตัว แบ่งออกเป็น 2 ชนิด ได้แก่

• อักษรต่ำเดี่ยว คือ พยัญชนะที่ไม่มีเสียงคู่กับอักษรหมู่ใดเลย มีแต่เสียงของมันเอง ได้แก่ ง ญ ณ น ม ย ร ล ว ฬ
• อักษรต่ำคู่ คือ พยัญชนะที่มีเสียงคู่กับอักษรสูง ได้แก่ ค ฅ ฆ (คู่กับเสียง ข ฃ) ช ฌ (คู่ กั บเสี ยง ฉ) ซ (คู่ กั บเสี ยง ศ ษ ส) ฑ ฒ ท ธ (คู่ กั บเสี ยง ฐ ถ) พ ภ (คู่กับเสียง ผ) ฟ (คู่กับเสียง ฝ) และ ฮ (คู่กับเสียง ห)

การผันวรรณยุกต์อักษรกลาง

อักษรกลางเป็นพยัญชนะเพียงหมู่เดียวที่สามารถผันวรรณยุกต์ได้ครบทั้ง 5 เสียง ได้แก่ เสียงสามัญ, เสียงเอก, เสียงโท, เสียงตรี และเสียงจัตวา รวมทั้งมีรูปวรรณยุกต์ครบทั้ง 4 รูป ตรงกับเสียงของวรรณยุกต์ ได้แก่ รูปไม้เอก, ไม้โท, ไม้ตรี และไม้จัตวา

การผันวรรณยุกต์อักษรสูง

อักษรสูง สามารถผันวรรณยุกต์ได้เพียง 3 เสียง ได้แก่ เสียงเอก, เสียงโท และเสียงจัตวา แต่เสียงจัตวาจะไม่มีรูปวรรณยุกต์ ไม่มีเสียงสามัญ ไม่มีรูปและเสียงตรี

การผันวรรณยุกต์อักษรต่ำ

อักษรต่ำ สามารถผันวรรณยุกต์ได้เพียง 3 เสียง ได้แก่ เสียงสามัญ, เสียงโท และเสียงตรี แต่รูปและเสียงวรรณยุกต์จะไม่ตรงกัน โดยรูปวรรณยุกต์เอกจะเป็นเสียงโท และรูปวรรณยุกต์โท จะเป็นเสียงตรี