"เครื่องเป่ามืออัตโนมัติ" ในห้องน้ำ ตัวช่วยทำให้มือสะอาดขึ้นจริงหรือ

เคยไหม? ยืนลังเลอยู่หน้าโถส้วมสาธารณะ ใจอยากเข้าแต่กลัวสัมผัส! จากผลสำรวจในปี 2013 พบว่า 64% ของคนอเมริกันรู้สึกขยะแขยงกับสิ่งของในห้องน้ำสาธารณะมากถึงขนาดที่ต้องใช้เท้ากดชักโครก และ 60% ใช้กระดาษทิชชู่เปิดประตูห้องน้ำ หลายการศึกษายังชี้ว่าแบคทีเรียและไวรัสอันตรายมากมายเกาะอยู่ตามพื้นผิวในห้องน้ำ แม้เราจะรู้สึกว่าโถส้วมสาธารณะนั้นสกปรก แต่ความจริง เชื้อโรคไม่ได้กระจุกตัวอยู่แค่ที่นั่น เพราะแม้แต่การทำให้มือแห้งด้วยเครื่องเป่ามืออัตโนมัติ ก็สามารถแพร่เชื้อแบคทีเรียได้

การศึกษาหลายชิ้นระบุว่าแบคทีเรียแพร่กระจายเมื่อใช้เครื่องเป่ามืออัตโนมัติ การศึกษาที่ตีพิมพ์ในปี 2018 พบว่าเครื่องเป่ามือแบบใช้ลมร้อนรวบรวมแบคทีเรียจากอากาศแล้วแพร่กระจายเชื้อโรคเหล่านั้นไปยังมือที่เพิ่งล้างใหม่ และการศึกษาในปี 2015 สรุปได้ว่าเครื่องเป่าลมร้อนแบบเจ็ทแพร่กระจายแบคทีเรียได้มากกว่าเครื่องเป่าแบบอุ่นถึง 60 เท่า และมากกว่ากระดาษชำระ 1,300 เท่า ยิ่งไปกว่านั้นพบว่าอุปกรณ์เป่ามือในห้องน้ำสาธารณะมีแบคทีเรียที่ทนทานต่อยาปฏิชีวนะอย่างน้อยหนึ่งชนิด ตามการวิจัยที่ตีพิมพ์ในปี 2019 ในวารสาร Antimicrobial Resistance and Infection Control

แต่ยังมีการถกเถียงกันเช่น The Verge รายงานว่าผ้าเช็ดมือมีสุขอนามัยมากกว่าหรือไม่ ดร. Amesh Adalja แพทย์โรคติดเชื้อที่ Johns Hopkins Center for Health Security กล่าวว่ามันอาจจะไม่สำคัญมากนัก

“มีการศึกษาที่แสดงให้เห็นว่าเครื่องเป่ามือสามารถกระจายแบคทีเรียในห้องน้ำได้ในระดับสูง” เขากล่าว “อย่างไรก็ตาม จุดสนใจส่วนใหญ่อยู่ผิดที่ เนื่องจากเป็นไปไม่ได้ที่จะหลีกเลี่ยงการได้รับเชื้อโรคในชีวิตประจำวัน โดยส่วนตัวแล้วฉันใช้กระดาษชำระไม่ใช่เพื่อสุขอนามัยใดๆ แต่เพราะมันเร็วกว่า”

สิ่งที่ชัดเจนคือคุณควรล้างมือบ่อยๆ (และอาจใช้ผ้าเช็ดมือจากเครื่องจ่ายที่ตรวจจับการเคลื่อนไหว) เพื่อหลีกเลี่ยงการแพร่กระจายเชื้อโรคเหล่านี้ โดยเฉพาะก่อนเตรียมอาหาร ตามข้อมูลของศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค (CDC) แบคทีเรียในอุจจาระสามารถแพร่กระจายและทำให้ผู้คนป่วยได้หากคุณใช้ห้องน้ำและไม่ล้างมือ