“ป๋อง เดอะช็อค-แจ็ค เดอะโกสต์” เปิดอกเคลียร์ เผยจุดแตกหักเลิกทำรายการ

รายการโหนกระแส ออกอากาศวันที่ 31 ต.ค. 66 ดำเนินรายการโดย หนุ่ม-กรรชัย กำเนิดพลอย ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 12.35 น. ทางช่อง 3 กดเลข 33 สัมภาษณ์ ป๋อง-กพล ทองพลับ เดอะช็อค เรดิโอ มาพร้อม แจ็ค-วัชรพล ฝึกใจดี เดอะโกสต์ เรดิโอ วันนี้ถือโอกาสเคลียร์ใจที่หลายคนอาจไม่รู้ ทำไมแจ็คถึงออกจากเดอะช็อคไปเปิดรายการเป็นของตัวเอง แตกหัก ป๋อง กพล หรือเปล่า    

ขอบคุณมากที่วันนี้มาแบก?

ป๋อง : แบกมาครึ่งค่อนวงการ คุณสองคนก็ผลักดันจนได้ดิบได้ดี ได้รางวัลจนทุกวันนี้ 

จะบอกว่าทั้งผมทั้งแจ็คเลยใช่มั้ย?

ป๋อง : ถูกต้องสิ มันชัดเจน สมัยก่อนคุณยังมองกล้องไม่ถูกเลย แต่ก่อนเล่นละครแล้วมาทำรายการผีกับพี่ ยังยืนเก้ๆ กังๆ อยู่เลย 

คุยเรื่องฮาโลวีน สองคนไม่ได้นั่งร่วมโต๊ะนานแค่ไหน?

แจ็ค : นานแล้ว หลายปี 

เพราะไม่อยากไปนั่งกับเขา?

แจ็ค : เนี่ย ถ้าไม่ใช่พี่หนุ่มมาบอกว่าเฮ้ย วันนี้ช่วยพี่หน่อย ผมลั่นวาจาไว้แล้วว่าผมไม่กล้ามาโหนกระแส น่ากลัวพี่ 

ขอบคุณที่มากู้สถานการณ์ ทำไมไม่นั่งโต๊ะเดียวกับเขามานาน กินข้าวก็ไม่ได้นั่งใช่มั้ย?

แจ็ค : ก็ไม่ได้เจอกัน ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน 

คุณสองคนกินขี้..นอนด้วยกัน?

ป๋อง : เหมือนคุณกับผม 

ไม่ใช่?

ป๋อง : คุณอย่าลืมวันเก่าๆ สิ 

ไม่ใช่ คุณสองคนทำด้วยกันมาตลอด เขาไม่อยู่ไปเที่ยวกับผู้หญิง คุณก็ไปเฝ้าร้านให้เขา?

ป๋อง : เดี๋ยวผมฟ้องคุณนะ สติๆ 

เราพูดที่ข้อเท็จจริง ถ้าป๋องโกหกคนด่าทันทีนะ คุณไปเที่ยวกับผู้หญิงแล้วคุณทิ้งร้าน ปล่อยให้แจ็คดู?

แจ็ค : ผมไม่รู้เขาไปไหน ไม่มีหลักฐานชัดเจน 

ป๋อง : เรียกทนายแก้วมาดีกว่า 

แจ็ค : ก็อยู่กับพ่อป๋องมาเกือบ 20 ปี ก็นาน แทบจะทุกช่วงเวลา ณ ตอนนั้น 

รู้เห็นหมดว่าเขาทำอะไรบ้าง?

แจ็ค : เหมือนพี่หนุ่ม (หัวเราะ) 

ป๋อง : เหมือนคุณสองคนพยายามจะรุมผม 

แจ็ค : เราอยู่กันมานาน ทุกช่วงเวลา พี่ป๋องติดธุระหรือไปไหนก็แล้ว ผมก็จัดรายการดูแลร้านปกติ 

ทำไมอยู่ดีๆ คุณกับป๋องแยกย้ายกันไป?

แจ็ค : ณ ตอนนั้นที่ผมออกมาเป็นเพราะตัวผมเองที่ขี้เกียจ ไม่ได้สนใจเรื่องงานและโดนด่า น้อยใจ เขาด่าแบบพี่น้องด่ากัน พ่อด่าลูก เขาด่าบ่อยๆ ก็เก็บสะสมมา เราไม่รู้ตัวเอง 

คุณไปบอกเขายังไง คุณหนีไปเลยมั้ย หรือบอกว่าป๋องกูไปแล้วนะ?

แจ็ค : ไม่เคยเรียกแบบนั้น (หัวเราะ) วันนั้นประชุมแล้วรู้อยู่แล้วยังไงก็โดนด่า พอโดนด่าปุ๊บก็ยกมือไหว้ บอกว่าผมขอพิจารณาตัวเอง ผมลาออกครับ แล้วก็ออกมาเลย เขาไม่หันมามองหน้าผมเลย ตอนนั้นไม่รู้ตัวจริงๆ ว่าผิด 

ออกมาแล้วทำอะไร?

แจ็ค : ขับรถตระเวนขายของตามตลาดนัด 

เคยคิดจะกลับไปหาเขามั้ย?

แจ็ค : เคยมี จนผมขายของอยู่ตลาดเลียบด่วน มีผู้ชายคนนึงมาหาที่ร้าน พ่อมา 

มาง้อให้กลับไป?

แจ็ค : มาอุดหนุน ไม่รู้พ่อมาได้ไง แต่พอมาอุดหนุน ไม่เคยถามเรื่องนี้ 

ถ้าเป็นพี่จะไม่เดินไปหาเลย เพราะรู้สึกเหมือนเดินไปเหยียบอีกครั้ง?

ป๋อง : โอ้โห (หัวเราะ) กรรชัย มึงโทรไปหากูขอความช่วยเหลือ วันนี้ให้กูมาแบกมึง แล้วมึงไม่ถามกู (หัวเราะ) แล้วบอกว่ากูจะไปเหยียบน้อง คุณได้รางวัลมาได้ยังไงวะ ขอโทษผู้ชมจริงๆ ทนไม่ไหว 

ลักษณะเหมือนไปดูว่า เป็นไงล่ะมึง ออกไปก็ต้องไปขายของแบบนี้ มันไปเหยียบตามสันดาน?

ป๋อง : โอ้โห พี่หมวย พี่ทำงานกับคนแบบนี้ได้ยังไง คุณพูดไม่จริง จิตใจสกปรก ผมไปผมรักลูกน้องผม (หัวเราะ) 

แจ็ค : (หัวเราะฮาหนัก) เขาไปอุดหนุน ทักทายกันสวัสดี ก็นานหลังจากออกไปพักใหญ่ๆ 

มาเป็นเดอะโกสต์ได้ไง?

แจ็ค : วันที่อยากทำออนไลน์ ก็เลยทักไปหาพ่อก่อน ตอนแรกจะขอกลับไปทำกับพ่อ พ่ออ่านไลน์แล้วไม่ตอบ ก็รู้สึกว่าพ่อคงไม่อยากได้เรามั้ง เลยมาทำเว็บไซต์ เป็นออนไลน์ขึ้นมา ชื่อเดอะโกสต์เรดิโอ 

ใจมึงเนี่ยนะ?

ป๋อง : คุณพิธีกรครับ คุณต้องถามว่าทำไมอ่านแล้วไม่ตอบสิครับ 

ใจคุณมันได้ คุณอยากให้น้องเติบโต?

ป๋อง : ผมมีเหตุผล คุณไม่ย้อนกลับมาถามผมเลย คุณเทไปข้างเดียว โอ้ย ตาย 

เขาไม่ตอบไลน์แล้วคุณทำยังไง?

แจ็ค : ก็เข้าใจว่าพ่อคงไม่อยากได้เรา ก็เลยทำรายการออนไลน์ขึ้นมา ตอนนั้นผีออนไลน์กำลังมา ก็เลยทำรายการผีออนไลน์เป็นเว็บไซต์ นั่นคือจุดเริ่มต้นของเดอะโกสต์ เรดิโอ 

ช่วงนั้นเขาดังเรื่องคนอวดผีด้วย?

แจ็ค : เขาอยู่กับคนอวดผีมานานแล้ว 

ป๋อง : ผมดังตั้งนานแล้ว ตั้งแต่ทำกับคุณแล้ว 

แจ็ค : พ่อกับพี่หนุ่มใครดังก่อน 

ป๋อง : ผมดังมาก่อน แต่ก่อนหนุ่มไม่เป็นโล้เป็นพาย เรื่องผู้หญิงหนัก ผมต้องคอยตบไหล่ หนุ่มพอแล้ว เบาหนุ่ม 

ตอนมึงร้องไห้ใครเป็นคนปลอบ?

ป๋อง : มึงไง 

ตอนผู้หญิงไปอยู่กับผู้ชายอีกคน ใครเป็นคนลุย มึงอย่านะป๋อง กูก็ทวงบุญคุณได้เหมือนกัน?

ป๋อง : โอ้โห (หัวเราะ) 

แจ็คทำเดอะโกสต์ขึ้นมา เห็นว่าไปวิ่งหาสปอนเซอร์?

แจ็ค : สปอนเซอร์ติดต่อมาเจ้าแรก เป็นลูกชิ้นเจ้านึง เขาอยากสนับสนุน ช่วงนั้นไม่มีคนสนับสนุน 

เพราะโดนอีกที่กัน?

ป๋อง : เดี๋ยวๆ คุณหนุ่ม กรรชัยครับ ปกติใครมารายการคุณ คุณต้องมาขวาก่อน แต่นี่คุณไม่มาขวาเลย จิตใจคุณทำด้วยอะไร 

คนบอกว่าทำไมป๋องพูดแทรก ไม่ปล่อยให้เขาพูดจบก่อน?

ป๋อง : ผมยังไมได้ตอบสักคำถามเลย 

คุณทำโฆษณา มีลูกชิ้นก่อน แล้วหลังจากนั้น?

แจ็ค : ก็มีผู้สนับสนุนเข้ามาเรื่อยๆ ไม่ได้เยอะอะไรมาก อยู่ได้ 

เรื่องฮาโลวีน ทำไมถึงต้องมีฮาโลวีน?

ป๋อง : (หัวเราะ) อุตส่าห์จดไว้ คำถามที่ถามแจ็ค ไม่คิดถามผมเลย (หัวเราะ) คุณไม่ให้ผมแก้ต่าง เดี๋ยวคนดูจะเข้าใจผิด 

เข้าใจผิดอะไร?

ป๋อง :   เรื่องส่งข้อความแล้วไม่อ่าน 

รู้เรื่องฮาโลวีนมั้ย?

ป๋อง : รู้สิ 

ก็ตอบสิ?

ป๋อง : คุณไม่เปิดกูเกิ้ล มันมีประวัติมาเป็นพันๆ ปี เริ่มต้นจากสมัยก่อนยุคเซลติก ชาวเคลต์ที่เขาอยู่ทางไอซ์แลนด์ สก็อตแลนด์ อังกฤษบางส่วน เขามีความเชื่อกันว่า วันที่ 31 ต.ค. เป็นวันที่โลกของคนกับโลกของวิญญาณเชื่อมต่อกันได้ 

ประตูผีเปิด?

ป๋อง : อ้าว คุณก็รู้ จะมาถามผมทำไมล่ะ โลกของคนกับโลกวิญญาณมันจะมาเจอกัน ทีนี้ผีจะเข้าสิงคน ความเชื่อนะ คนก็เลยแต่งตัวผีหลอกผี ผีจะได้ไม่เข้ามาสิงคน 

ทำไมต้องหลอกผี?

ป๋อง : ก็ผีเป็นรอยต่อระหว่างคนกับโลกของวิญญาณ พอมีโอกาสก็เข้าสิงคนหลอกคนไง คนก็เลยป้องกันแต่งตัวแต่งหน้าใส่หน้ากาก จะได้หลอกผีว่าเป็นผีเหมือนกัน เป็นพวกเดียวกัน 

ทำไมต้องมีการแจกท็อฟฟี่?

ป๋อง : มันเป็นเทศกาลสนุกสนาน เด็กๆ ก็ไปเคาะตามบ้าน ก็สนุกสนานเท่านั้น 

แจ็ค : ข้อมูลแม่นด้วยนะ 

ต้องศึกษาก่อนมั้ย?

ป๋อง : ทำรายการมาหลายสิบปี มันก็เป็นแบบนี้ ไปเรื่องที่อยากเคลียร์ก่อนมั้ย 

เคลียร์ๆ ไปไล่แจ็คออกทำไม?

ป๋อง : ผมไม่ได้ไล่ นี่คือศิษย์รัก ลูกรักเลยนะ ถ้าเป็นไอ้มดแดงเขาคือวี3 ผมเป็นวี 1 ผมเคยคุยกับเขาเรื่องนี้ว่าเขาคือวีที่ถูกพัฒนาจนสมบูรณ์แบบ ผมกับพี่โก้ได้เป็นแค่ผู้จัด คนฟังเรื่องผี แต่พี่แจ็คถูกพัฒนาให้ฟังก็ได้ เล่าก็ได้ เพราะถูกสอนมาแบบนั้น โคตรสมบูรณ์แบบมาก เขาเก่งด้วยตัวเขาเอง 

เขาเป็นตัวตายตัวแทนพี่ป๋องถ้าวันนึงพี่ป๋องตายไปก็ขึ้นมาแทนได้เลย?

ป๋อง : ก็ใช่ เขาเก่ง เหมือนโรงเรียนเดอะช็อคมันจะมีหลายๆ คน เขาก็เป็นศิษย์เอก เป็นคนที่เราตั้งความหวังไว้สูงมาก ตอนนี้ไม่ใช่แล้วนะ ตอนนี้เขาเปลี่ยนแปลงไปแล้ว น่ารักแล้ว แต่เมื่อก่อนเขาเกเร สมัยก่อนคนเราพอหลงไปกับแสงสี ชื่อเสียง บางคนไปก็ไปเลยนะ บางคนกลับมาได้ก็โชคดีไป แจ็คมันเกเรจริงๆ แล้วเราตั้งความหวังไว้สูง ที่เขาบอกจะลา ก็ถามว่าจะลาออกหรือพักงาน ตอนนั้นผมไม่มีสมาธิฟังเลย ผมเสียใจมาก เสียใจจนไม่อยากมองหน้า น้ำตาตกใจ ผมรักเขามากนะ แต่ก่อนกินขี้...นอนกัน เรื่องจริง 

ผมรู้ คุณเลือกก่อนด้วย?

ป๋อง : ไม่ใช่ใครเลือกก่อนเลือกหลัง เหมือนตอนไปคุยคุณ ใครเลือกก่อนล่ะ ผมได้เลือกมั้ยล่ะ แจ็คเอ๊ย มึงมาอยู่ในสงคราม Gladiator 

แล้วตอนนั้นเป็นไง?

ป๋อง : ผมเสียใจ ผมยอมรับ ผมก็มีรถให้เขาใช้ ก็บอกให้เอาไปเลย ตามสบาย เรารักเขามาก วันนึงเขาทำให้เราผิดหวัง ก็เสียใจ แล้วเขาก็ไปจากเรา โดยตอนนั้นคิดแค่ว่าออกไม่ออก พักงานไม่พักงานไม่รู้ แต่จับมันถอยออกไปก่อน เพราะตอนนั้นมันมีปัญหากับทุกคนเลย อารมณ์ร้อน ขี้หงุดหงิด ขี้เหวียง สมัยก่อนมันไม่ได้ไปไหนก็นั่งเล่นอยู่หน้าคอมพ์ฯ นี่คือเรื่องจริงในตอนนั้น แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ตอนนี้พี่แจ็คมันน่ารักแล้ว ตอนนั้นด้วยความเป็นพี่ก็ด่ามันมากสุด คนอื่นอาจจะรักหน่อยน้อย คนนี้รักเยอะสุด เหมือนเราเป็นพ่อเป็นลูก 

ตอนนี้ทุกคนยังอยู่มั้ย?

ป๋อง : ก็มีออกไป ไอ้ขวัญก็ออก ไอ้นัทก็ออกไป บางคนก็ยังอยู่ มีออกๆ เข้าๆ เหมือนสโมสรฟุตบอลนั่นแหละ 

พอเขาออก พี่มีไปตามมั้ย?

ป๋อง : ผมก็มีเชิงอยู่เหมือนกัน ใจเราคิดถึงมันตลอดเวลา แต่ด้วยความที่เรามีฟอร์ม ก็รู้แล้วมันเปิดขายของอยู่ตรงตลาดเลียบด่วน ก็ทำเป็นไปเดินซื้อของ แต่ใจอยากหาว่ามันอยู่ไหน แล้วก็เจอน้องขายของอยู่ ระยะเวลาไม่แน่ใจว่าขนาดไหน แต่ก็สักพักนึง 

คุณได้ฟังพร้อมๆ กัน แล้วยังไงต่อ?

ป๋อง : แจ็คออกไปก็ไปออกรถขายของ รับของมาขาย มีคนบอกว่าน้องอยู่ตลาด เราก็ไปดู จนเจอว่าอยู่ตลาดเลียบด่วน ผมจำได้ว่านอนอยู่ตรงเปล มีลังต่างๆ ขาย มีพวกป้าย 

พอเห็นนาทีนั้น?

ป๋อง : ดีใจ และใจหาย วันนั้นเข้าไปกอดกัน แต่ผมไม่ออกปากว่ามึงกลับมาเหอะ อยากให้มันพูดจากปากมัน 

ไม่ได้ไปเหยียดเขา?

ป๋อง : ผมไม่เคยเหยียดใคร ผมจะไปเหยียดน้องทำไม ถ้าแบบนั้นหนุ่ม กรรชัยเป็น แต่ผมไม่เป็น 

ถ้าเป็นมึงกูยิ่งกว่านั้น?

ป๋อง : ถ้าเป็นมึงกูจะทำยิ่งกว่านั้นหนุ่ม 

แล้วไงต่อ?

ป๋อง : ก็รู้สึกว่าผมมีฟอร์ม ผมเป็นพี่ เป็นพ่อ มึงก็พูดความในใจออกมาสิวะว่ามึงจะกลับ แต่มันก็ไม่พูด เขาไม่กล้าพูด ผม ก็ไม่พูด อารมณ์ผู้ชายงอนๆ กัน ผมก็ซื้อของเขาไปเยอะ สัก 10-20 บาทแหละ 

ขายอะไร?

แจ็ค : แผ่นป้าย ไม้ แต่งบ้าน ซื้อเป็นพัน 

ป๋อง : เราก็รอ จนวันนึงน้องส่งข้อความมา ผมอ่านจริงๆ แต่ไม่ตอบ เขาส่งมาว่าอยากกลับมาเป็นฟันเฟือง กลไกเล็กๆ ของเดอะช็อค ผมรู้สึกว่ามึงส่งมาขนาดนี้ ก็เดินมาที่ร้านเลยสิวะ 

มึงมันเยอะ?

แจ็ค : ผมเข้าใจพ่อนะ 

ป๋อง : (หัวเราะ) 

น้องส่งข้อความมาก็ที่สุดแล้ว ยังอยากให้น้องเดินไปตัวเป็นๆ อีกต้องการให้เอ่ยจากปากอีก?

ป๋อง : ด้วยความรักมันมาก ใจก็บอกว่ามึงก็พูดสิวะ 

ใจมึงโหดเหี้ยมป๋อง?

ป๋อง : (หัวเราะ) กูเหมือนพี่น้อง เหมือนพ่อลูกกัน น่าจะอ่านใจเราออก และเดินขึ้นมา ตอนนั้นเขาก็มีปัญหากับแก๊งเพื่อนๆ เขา มาแล้วจะได้กอดกัน 

แต่แจ็คคิดว่าเขาอ่านแต่ไม่ตอบ ก็จ๋อย?

แจ็ค : เหมือนพ่อไม่อยากได้ ณ ตอนนั้นคิดอย่างนั้น 

ป๋อง : แต่ผมไม่คิด 

ใจมึงเหี้ยมไง ไปถามชาวบ้านร้านตลาดเลย ส่งไปอ่านแล้วไม่ตอบ ใครจะไปรู้ ถ้าเป็นพี่จะเขียนว่าแจ็คงั้นมึงมาหาพี่นะเดี๋ยวคุยกัน ก็จบ นี่มึงไม่ตอบ คนที่เขาพิมพ์ไปเขาจะรู้สึกว่าไม่ต้องการแล้ว?

ป๋อง : ด้วยคามรักมาก ก็คิดว่ามึงก็ขึ้นมาหาสิวะ ต้องการสิ่งที่ออกจากปากเขา อารมณ์งอนๆ กัน ไหนๆ กลับมาด้วยการพูดได้มั้ย เป็นการสื่อสารที่ไม่เข้าใจ แต่ก็มองว่านี่แหละจุดเปลี่ยน เป็นโชคชะตากำหนดมาแล้วว่าวันนึงต้องแยกจากกัน เขาไปสร้างอาณาจักรเขา เป็นโชคชะตา 

พี่ป๋องไม่เคยพูดแบบนี้ ถ้าวันนั้นพี่เปิดโอกาสให้เขากลับมาทำงานกับพี่ พี่จะวางเขาอยู่ตรงไหน?

ป๋อง : ก็เหมือนเดิม เขาเป็นดีเจจัดรายการอยู่แล้ว เขาเป็นตัวตายตัวแทนเลยตอนจัดรายการเดอะช็อค พอเขาออกไปก็มีคนอื่นขึ้นมา เป็นขวัญ เป็นนัท เป็นอะไร 

เขาก็ออกอีก ทนพี่ไม่ได้?

ป๋อง : คนที่ออกไปเขาออกด้วยเหตุผลส่วนตัว บางคนก็มีปัญหา ผมไม่เคยไล่ใครออกเลย ใครอยู่กับผม เขาออกด้วยปัญหาส่วนตัวของเขาเอง 

ตอนเปิดร้านข้าวต้ม ทุกคนต้องจ่ายตังค์มั้ยเวลากิน?

ป๋อง : จ่ายตังค์สิครับ ไม่ควรเซ็นด้วย เราทำร้าน มีเรื่องของเงิน ถ้าทุกคนเซ็นหมด ร้านจะอยู่ยังไง กติกาคือพนักงานหรือไม่ใช่พนักงาน เวลากินก็ต้องจ่าย แต่จ่ายราคาไหนก็ค่อยว่ากัน แจ็คก็รู้ ทุกคนทีมงานก็รู้ ไม่งั้นถ้าทุกคนกินฟรี ร้านก็อยู่ไม่ได้ 

ทุกวันนี้ร้านก็อยู่ไม่ได้แล้ว?

ป๋อง : (หัวเราะ) ไอ้ที่อยู่ไม่ได้ เจ้าของที่เขาเอาที่คืนไปทำสนามเทนนิส โอ้ย ต้องมานั่งแก้ทีละเรื่องสองเรื่อง 

สองคนจบไม่มีอะไรต่อกัน?

ป๋อง : ไม่มี ล่าสุดก็ไปถ่ายหนังมาด้วยกัน 

แจ็ครู้สึกยังไง วันนั้นพี่ป๋องอ่านไลน์แต่ไม่ตอบ แล้วทำให้เราเจริญเติบโตในวันนี้?

ป๋อง : เอาจริงๆ นะ คุณไม่ใช่คนดี 

แจ็ค : (หัวเราะ) ต้องตอบเหมือนพ่อ ทุกสิ่งทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้ว ถ้าวันนั้นผมกลับไปก็คงเป็นแจ็คเดอะช็อค คงไม่มีแจ็คเดอะโกสต์ 

คงไม่มีธี่หยดมาเล่าในรายการคุณ วันนี้เข้าสู่ 300 ล้าน วันนี้สปอนเซอร์เข้าเยอะมั้ย?

แจ็ค : เยอะมากครับ 

ไม่ได้จัดรายการร่วมกันมานานแค่ไหน?

แจ็ค : 4 ปี 

ตอนน้องขึ้นเดอะโกสต์ พี่ป๋องรู้มั้ย?

ป๋อง : รู้ครับ รู้ว่าน้องทำรายการออนไลน์ ก็ยังแอบดีใจ 

คิดในใจมั้ยว่าจะไปได้สักกี่น้ำ?

ป๋อง : ผมไม่คิดแบบนั้นเลย 

เคยฟังมั้ย?

ป๋อง : เคยฟังสิ เรารู้ฝีมือเขาอยู่แล้ว เขาจัดรายการดี ทั้งลูกรับลูกส่ง เขาได้หมด 

บอกเขามั้ยจะทำเดอะโกสต์?

แจ็ค : ตอนทำไม่ได้บอก 

เหมือนต่างคนต่างอยู่ คิดว่าเขาคงโกรธเรา แล้วกลับมาคุยกันตอนไหน?

แจ็ค : จำได้ว่าผมเจอพ่อตอนที่ผมคุยกับลูกค้าที่คริสตัล ปาร์ค คุยเสร็จพ่อเดินผ่านหน้าร้านกาแฟ ผมก็เห็นพอดี ผมก็วิ่งไปกราบเท้า 

กราบเท้าจริงเหรอ?

ป๋อง : ก็บอกแล้วว่ารักกันเหมือนพ่อลูก รักกันมาก 

แจ็ค :   ผมว่าบังเอิญหรือเปล่าก็ไม่รู้ ตอนนั้นเป็นเดอะโกสต์แล้ว 

ตอนนั้นเราดังกว่าเดอะช็อค?

แจ็ค : ยังๆๆ 

ป๋อง : คุณสนุกในการปั่น คุณนึกถึงตอนเช้าที่คุณโทรหาผมหน่อยสิ พี่ป๋องมาช่วยหนุ่มหน่อยครับ มาแบกหนุ่ม กรรขัยหน่อยครับ 

คุณแบกผมอยู่แล้ว แล้วยังไงต่อ?

แจ็ค : เห็นกันผมก็ไปกราบเท้า แล้วก็คุยกันนานมาก 2-3 ชม.

พี่ทำไง เขากราบเท้า?

ป๋อง : ผมก็จิกหัวน้องขึ้นมา เฮ้ย ปั๊วะๆ แหม (หัวเราะ) ผมก็ประคองน้อง บอกว่าลุกขึ้นมา คุณมองผมดีๆ ก็ได้ 

ในใจคิดมั้ย สุดท้ายมึงก็ต้องมากราบกู?

ป๋อง : คุณได้รางวัลมาได้ยังไง ถ้าผมจิตใจเป็นแบบนั้น คุณตายไปนานแล้วคุณหนุ่ม 

พี่เสนาหอย ฟังดีๆ นะ วันนึงพี่จะเจออิทธิฤทธิ์ไอ้ป๋อง ฟังไว้นะ?

ป๋อง : โอ้โห (หัวเราะ) จิตใจผมดี ผมก็บอกแจ็คว่าให้ลุกขึ้นมาเถอะ ไม่เป็นไร ผมก็คิดถึงเขา (เปิดคลิปป๋องบอกว่าพายเรือพาหนุ่มกรรชัยถึงฝั่ง) คุณผมก็จำได้ มินิไง มารขาวมารดำที่ไปด้วยกัน 

แจ็ค : เรื่องนี้ผมก็จำได้ (หัวเราะ) 

จริงๆ วันนี้เราไม่ได้จะทำเรื่องนี้ วันนี้มีอีกเคสที่ต้องทำ แต่เขาเท เขาอาจไม่สะดวกที่จะมาแล้ว เขาไม่กล้าบอกเรา ก็ใช้วิธีการไม่รับโทรศัพท์ โทรไปตัดสาย ปิดเครื่อง ก็เข้าใจได้ แต่ทีนี้มันสิบโมงไง ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว สุดท้ายก็โทรหาพี่ป๋องกับแจ็ค ว่าวันนี้วันฮาโลวีน มาช่วยหน่อย ไหนๆ มาแล้วก็อยากให้คุยเรื่องปัญหาส่วนตัวของเขาด้วย เพราะผมเชื่อว่าแฟนคลับเขาไม่เคยรู้มาก่อน บางคนไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าสองคนนี้เคยทำงานร่วมกันมา อดีตเป็นตัวตายตัวแทน ดีที่ป๋องไม่ตาย ถ้าป๋องตายก็จะเป็นแจ็คขึ้นมาทำ?

ป๋อง : อย่าเพิ่งตายเลย ลูกผมยังเล็กครับ 

คุณพูดอะไรในรายการเมื่อกี้?

ป๋อง : ผมก็พูดความจริงทุกอย่าง ถ้าคุณรับได้นะ 

ผมทำรายการชั่วโมงพิศวงกับคุณมา 6 ปี แล้วมึงไปพูดเหมือนเป็นรายการมึงเอง จริงๆ รายการของมีเดีย ออฟ มีเดีย แล้วกูทำก่อนด้วย เขาถึงได้เสริมมึงมาทีหลัง?

ป๋อง : กูมาก่อนหนุ่ม ก่อนเจอคุณผมทำมิติลี้ลับมาก่อน 

เขาเรียกผมเข้าไปทดลอง เขาบอกว่าอยากทำกับใคร ผมก็บอกว่ากับใครก็ได้ครับพี่ เขาบอกว่าทำกับป๋องมั้ย เดี๋ยวจะติดต่อป๋องดู คำว่าจะลองติดต่อป๋อง แต่ไม่รู้จะทำมั้ย สุดท้ายเขาติดต่อป๋อง?

ป๋อง : เขาติดต่อกูก่อน เขารู้กูเคยทำรายการผีมาก่อน 

พอเสร็จป๋องมาผมก็ให้เกียรติ เขาเป็นเดอะเบสท์เรื่องผีตอนนั้น ปรากฏวันเปิดรายการ คุณยุวดี บุญครองไปเชิญเณรแอร์มา แล้วเณรแอร์นั่งอยู่บนปรัมพิธี ผมก็นั่งกันอยู่ ใครจะเข้ามาให้เณรแอร์ได้ลงของ มันผลักผมไป?

ป๋อง : กูกลัว (หัวเราะ) 

มันให้ผมไปสักกับเณรแอร์ ผลักผมไปหาเณรแอร์ เณรแอร์บอกให้ผมแลบลิ้นออกมา ผมก็แลบลิ้น เสร็จเณรแอร์เอาเหมือนเข็มจิ้มลิ้น ผมโคตรเจ็บเลย ท่องคาถา จุ๊กกรู๊ๆ ผมก็งงว่าเอ๊ะ นี่สักสาลิกาลิ้นทอง ทำไมร้องจุ๊กกรู ก็โอเค ลิ้นผมขมมาก กลับบ้านไปไม่สบายใจ ตอนนั้นป๋องสักมั้ย?

ป๋อง : ไม่เอา ผมกลัว ก็ถึงดันมึงไปไง (หัวเราะ) 

พอลิ้นขมก็โทรหาเณรแอร์ เอาอะไรมาสักลิ้นผม เณรบอกของดีๆ ถามว่าเป็นอะไร น้ำมันเด็กย่าง ตอนแรกไม่รู้ไง โห ผมต้องเอาไม้โปรขูดลิ้น กลัวมาก?

ป๋อง : มันชอบลอง ไอ้นี่เอาหมด สาลิกาลิ้นทอง นะหน้าทอง เอาหมด 

เมื่อก่อนอยากลอง แต่พอเจอน้ำมันเด็กย่างนี่ก็แบบ..จากนั้นเณรแอร์โดนจับ?

แจ็ค : เขาเคยไปเรียกผีที่วัดนึง เที่ยงคืนถึงตีสี่ เงียบกริ๊บ ลมสักแอะยังไม่มีเลย ตอนนั้นสมาธิอาจไม่นิ่ง ทีมงานเยอะก็ได้ 

ป๋อง : ไอ้แจ็ค มึงนี่นะ (หัวเราะ) 

มีคนถามว่าตกลงพี่ป๋องเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกับพี่ก้องจริงมั้ย?

ป๋อง : ผมเพื่อนกัน 

(เปิดคลิปที่ถามก้อง สหรัถ ว่าเป็นเพื่อนป๋องมั้ย ก้องบอกว่าไม่รู้จัก)?

ป๋อง : ทำไมพวกคุณถึงแกล้งผม ไม่เข้าใจ (หัวเราะ) เขารู้จัก บู๋เป็นรุ่นน้องที่คริสเตียน 

เขาไม่รู้จัก คุณไม่อายเหรอ?

ป๋อง : คุณโทรหาไอ้ก้องก็ได้ เรียนมาด้วยกันตั้งแต่ป.1 

คุณมันนาธานเหมือนกันนะ?

ป๋อง : มึงก็รู้อยู่แล้วว่าก้องเพื่อนกู มันแกล้งพูด โห่ กู (หัวเราะ) แจ็คคุยกับเขาสิ 

แจ็ค : ผมก็รู้ว่าเพื่อนกัน ไม่รู้ทำไมพี่ก้องถึงพูดแบบนั้น 

ป๋อง : มึงสองคนรมหัวกันแล้วนะ เขาก็รู้ว่าก้องแกล้งอำ 

เสียมั้ย?

ป๋อง : เสียอะไร มันไม่ใช่เรื่องจริง แต่เรื่องจริงคือผมปลุกปั้นคนเหล่านี้ หนุ่ม กรรชัย ต้นหอม โอ๊ต ปราโมทย์ ตั๊ก บริบูรณ์ นิกกี้ แจ็ค แฟนฉัน 

ตอนนี้ยอมมั้ยแจ็คเป็นนัมเบอร์วัน?

ป๋อง : ยอม น้องมันคือที่หนึ่ง ผมขอเกาะชายผ้าเหลืองไปด้วย   

ยอมเดอะโกสต์มั้ย?

ป๋อง : ยอมสิ ดูคนฟัง ยอดวิว เยอะ 

เขาเป็นคลื่นลูกใหม่ได้มั้ย?

ป๋อง : สุดยอด ผมดีใจเพราะเราถูกสอนมาว่าถ้าเรามีลูก เราก็อยากให้ลูกดีกว่าพ่อ ถ้าเรามีพี่ก็อยากให้น้องดีกว่าพี่ ถ้าเราทำรายการ แล้วมีลูกเราหรือน้องเราทำรายการดีกว่าก็ถูกต้องแล้ว 

ดีใจมั้ย ถ้าไม่ไล่เขาออกวันนั้นไม่มีวันนี้?

ป๋อง : ผมไม่รู้อนาคตจะเกิดอะไรขึ้น วันนั้นผมไม่ได้ให้เขาออก ผมไม่ได้สนใจเลยว่าจะออกหรือพักงาน ผมเสียใจ ถึงไม่ได้มองหน้าเขาไง วันนี้ก็ดีใจ เหมือนที่ดีใจกับหนุ่ม ที่หนุ่มประสบความสำเร็จ น้องได้รางวัล พี่ส่งน้องขึ้นฝั่งแล้ว น้องก็ถีบเรือพี่ออกมาไงหนุ่ม ถีบหัวเรือแล้ว แต่ก่อนป๋องเดี๋ยวเราไปเสนองานกันเนอะที่เวิร์คพ้อยท์ ป๋องเราไปเสนองานที่โน่น จำได้มั้ยหนุ่ม 

คนอวดผีจริงๆ ต้องทำกับมันนะ แต่ไอ้ป๋องบอกอย่าเอาหนุ่มเลย?

ป๋อง : โอ้โห (หัวเราะ) มึงก็พูดไปเรื่อย กูไม่เคยพูด มึงหาแต่เรื่องให้กู ไม่เคยพูด โอ่ยย เขาเลือกของเขาเอง 

รายการชื่อปลากระป๋อง เมื่อก่อนทำงานโหนกระแสช่อง 3 บอกว่าป๋องทำรายการนี้มั้ย ปลากะป๋อง เอาหมอปลาคนนึง ป๋องคนนึง ไปทุบศาลด้วยกัน ทำรายการผีด้วยกัน เอามั้ย สดๆ เลย ก็บอกว่ากูไม่สะดวกโน่นนี่ ปลาก็บอกว่าพี่ป๋องไม่ว่างโน่นนี่ ไม่ทำ วันนี้ปลากะป๋องไปโผล่ที่อื่นแล้ว แล้วชื่อนี้ด้วย?

แจ็ค : ไอเดียพี่หนุ่ม 

ป๋อง : แหม ก็ไม่ใช่ไอเดียมึงทั้งหมดหรอก 

ไอเดียกูนี่แหละ?

ป๋อง : (หัวเราะ) กูก็ไม่รู้จะใช้ชื่อนี้ 

จะกลับไปร่วมงานกันอีกมั้ย?

ป๋อง : ก็คุยกับน้องอยู่ ว่าเดี๋ยวมีอะไรทำด้วยกันสนุกๆ 

ไม่ทำหนังเหรอ?

แจ็ค : อาจเป็นปีหน้า คุยกับพ่ออยู่ 

ป๋องเคยทำหนังแล้ว?

ป๋อง : เป็นหนังอาร์ต คนดูอาจไม่เข้าใจ 

พี่ป๋องให้ผมเล่นรับเชิญ แต่หนังอะไร?

ป๋อง : หนังแนวๆ คุณอาจไม่เข้าใจหรอก เรื่องเขียนเป็นส่งตาย จดหมายลูกโซ่ เราเห็นว่าน่าสนใจ ยุคนั้นยุคซีดี มีหนัง นายทุนเขาอยากให้เราทำกัน 

ตอนป๋องทำซีดี เขาเมกเรื่องขึ้นมาใช่มั้ย?

แจ็ค : ไม่ เราไปหาข้อมูลมาจริงๆ มีคนมาสมัครจริงๆ 

เป็นต้นตำรับในการเฟกเรื่องขึ้นมา?

แจ็ค : มันเป็นเหตุการณ์เฉพาะหน้า ไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น 

จะทำหนังเรื่องโคกะหลอกจริงมั้ย?

ป๋อง :   มันจะทำได้ไงเล่า (หัวเราะ) ทำไม่ได้ แปลแล้วมันทะลึ่ง 

ที่ผ่านมายืนยันไม่ได้เหยียดนะ?

ป๋อง :   ไม่มี คุณมันตัวปั่น ผมจะไปเหยียดใคร 

เสียใจมั้ยน้องส่งข้อความมาแล้วไม่ตอบกลับ?

ป๋อง : ผมแค่อยากได้ยินคำที่ออกจากปาก 

ปิดท้ายรายการโดยให้ป๋องกับแจ็คจัดรายการคู่กันเป็นครั้งแรก หลังแยกย้ายกันไปนานหลายปี ให้คนทางบ้านเล่าเรื่องผีหลอนๆ กันกลางรายการ